'Wat is jouw favoriete vogel?' Dit is een vraag die ik een groep altijd stel bij een vogelexcursie. Niet om dan vervolgens heel hard op zoek te gaan naar die vogels, maar omdat het altijd onverwachte verhalen naar boven brengt. Deze keer was het antwoord een leuke verrassing
'Het klinkt misschien een beetje stom, maar mijn favoriete vogels zijn meeuwen.' Een leuk antwoord, want mensen hebben over het algemeen een - wat je zou kunnen omschrijven als - een minder dan positieve verhouding met meeuwen. Zijn meeuwen nou vogels met een formaat van een middelgrote hond, die onze stadscentra "terroriseren", of toegewijde ouders die ook nog eens onze op straat gegooide zooi opruimen. Zelf neig ik eerder naar het laatste, ook al heb ik in Schotland ook wel eens een visburger verloren aan een opportunistische zilvermeeuw. Maar wat zeker is, is dat iedereen wel een verhaal heeft over zijn of haar ervaring met deze dieren, en dat levert aan het begin van deze tour al een leuk gesprek op! Zo hadden we het over het onderzoek dat door de gemeente Amsterdam was ingesteld, waaruit bleek dat de meeuwen op de dam elke dag ándere meeuwen zijn, en dat deze meeuwen een enorme zwerftocht maken langs meerdere steden, achter vissersboten aan op de Noordzee en dan terug naar de jongen, met een krop vol voedsel. Wie had dat nou gedacht?
We zijn op een wisselvallige, maar verrassend zonnige ochtend in de Millingerwaard, een natuurgebied zo'n 15 kilometer van Nijmegen. Degene die de tour aanvroeg wilde naar een plek waar de meeste mensen uit de groep nog zo veel waren geweest, dus in overleg kozen we voor dit mooie gebied. Nadat alle meeuwenverhalen zijn uitgewisseld lopen we naar een mooie plek om even rustig te zitten. We gaan tien minuten stilzitten en proberen te luisteren naar hoe veel verschillende vogels we kunnen horen. Zoals gewoonlijk noteer ik stiekem zelf alle vogels die ik hoor. 22 soorten. Dat is voor begin augustus midden op de ochtend best een mooi aantal! Zwarte sterns, gekraagde roodstaart, een roodborsttapuit op de achtergrond. Het is voor de groep best een eye-opener hoe veel je mist als je alleen maar naar vogels kijkt. Eigenlijk is vogels kijken dan ook nogal een misnomer.
Spontane vragen en een zeearend fly-by
Wat ik zelf altijd heel leuk vind, is de hoeveelheid vragen die mensen hebben over natuur of vogels. Dingen die ze zich altijd al hebben afgevraagd, of die ze misschien net hebben bedacht naar aanleiding van iets dat is gezegd. Ik kan veel vertellen over wat ik zelf zie waar we rondlopen, maar vragen beantwoorden maakt een vogelexcursie een stuk persoonlijker. En één vraag opent de deur naar veel meer vragen en verhalen. De groep is heel nieuwsgierig en terwijl we lopen naar het volgende uitzichtpunt gaan de gesprekken alle kanten op. En dan roept de meest ervaren vogelaar in de groep opeens 'zeearend!' Tussen de bomen door is de vliegende deur mooi door iedereen te zien. Met een luie vleugelslag vliegt een van de twee jongen van het nest bij Kekerdom (primeur!) richting de kaliwaal. Voordat de ochtend voorbij is worden we nog bijna aangevallen door territoriale visdiefjes, en verliezen we een 'game of chicken' met een kudde galloways op een een-persoons-pad, De regen is, op een kleine bui na, helemaal weggebleven en de groep gaat lekker lunchen bij Oortjeshekken. Op de weg terug stop ik nog bij de Kaliwaal, waar het volwassen vrouwtje van de zeearend laat zien hoe groot een zeearend kan worden. Wat een geluk om dat te mogen zien!
Foto door: Maurits van Ravesteijn
Reactie plaatsen
Reacties